Ben Allah'ı ınkar Etmiyorum!

[36]

Bahsettiğim yazıyı yayınlamaktan vazgeçtim, çünkü fazla sivriydi.

    Her doğruyu yayınlamak her zaman kolay değiğl elbette. Sizi suçlamıyorum ama ne zaman ve hangi şartlarda sivri olsa bile doğruları söyleme cesareti bulacağız. O düşüncede olman ve böylesi bir girişimde bulunman bile bence güzel bir şey. Hoşça kal.

Hüseyin Gül

[A.Onay]

Hüseyin Gül Arkadaşım;

Ben hiç olmazsa taaaa teğmenliğimden beri "karaktersiz" olduğumu itiraf ediyorum ve ulu orta her yerde "düşündüklerimin onda birini dahi dile getiremiyorum, diye itiraf ediyorum. En azından bu kadar olsun erdemim var; yani hiç olmazsa yalan söylemiyorum.

Karaktersizim derken mübalağa etmiyorum; mert, dürüst ve gerçek anlamda entellektüel birisi halkı ve dünyanın diğer halkları uğruna gerekirse ölümü dahi göze alır, aydınlık günler için her fedakarlığı yapabilirdi. Kaybedecek zincirlerimden başka bir şeyim olmadığı halde, gene de birazcık yeşil dolarlarım var, bari onlardan olmayayım endişesini yaşıyorsam eğer, doğru bildiklerimi başkalarıyla paylaşmıyorsam eğer, bu karaktersizliğin en alasıdır.

Teğmenliğimden beri aşık olduğum halde bile evlenmedim; çünkü yurtdışına gitmek istedim, ama başaramadım. Bugün gelişmiş ülkelerde ölmeyi (yaşamayı demiyorum dikkat edin,) burada yaşamaya tercih ederim, ama ne ayzık ki gidemiyorum, gidemedim ve biliyorum ki gidemeyeceğim de. ınanın, 33 yaşımdayken, ısınmak için bin mekik çekiyordum, her tarafım kas ve adaleydi. Nöbetçi amiri kolluğu girmiyordu koluma ama çıta gibiydim de (aslında borsa yorumculuğu filan yüzünden dokuz yıl ara verip de altı aydır başladığım sporu devam ettirebilirsem, bir yıla varmaz belki o halime gelebilirim belki,), jigoloları kıskabndıracak bir arkadaş çevrem vardı, ama ben sırf bu ideailm yüünden evlenmedim, artık evlenmem de.

Demem o ki, yurtdışına gidebilseydim, içimi tamamen kusar, karaktersizliğimi fazlasıyla telafi ederdim.

Saygılarım ve en iyi dileklerimle...

[A.Onay]

Sayın Dostlar;

ınsanın bildiklerini saklaması kadar kötü bir şey olabilir mi? Ne yazık ki koşullarla karakterimizdeki bozukluklar birleşince böyle şeyler olabiliyor. Bir hafta boyunca yazımı geri çektiğim için kendimden utandım. Turan Dursun ve Aziz Nesin gibi hayran olduğum kişilerin manevi hatıralarını rencide ettiğimi, onlara layık olamadığımı düşündüm ve birazcık sansürleyip, birazcık da yumuşatarak yazımı yayınlatma kararı aldım. Hem bu siteye, hem özgürhabere hem de güvercinevine gönderdiğim yazımı mailini bilmediğim Ali Barış kardeşim de mozaikhaberde yayınlar sanırım.

En iyi dileklerimle...